İyi Sene

                Kırk yıl sonra artık net bir şekilde görülüyor ki Lacan'ı referans olarak kabul edenler, onun öğretilerinin zorunlu kıldığı tayin edici kültürel mutasyonun değerini göstermeyi ondan daha iyi başaramamışlardır.

                Öyle ki bu mutasyon vahşi bir biçimde gerçekleşmektedir ve babanın vesayetinden kurtulduğu vakit özneyi bir zorunluluğun - kendisinden başka bir şeyi ifade etmeyen bir zorunluluğun - çığırtkanına dönüştüren, anlamla böylesi bir ilişkinin sonuçları gözlerimizin önünde ortaya çıkmaktadır. Bağırıyorum, öyleyse varım. 

                Böyle bir konjonktürde bilgiye yer olmaması ve şekilden şekle giren kamuoyunun,  Başka’ nın kisvesi altında, bilgelik namına tutarsız mesajlar yayması kaçınılmazdır.

                Bu durumun bir adı vardır ve o da barbarlıktır, yani narsisizmin görkemi için, kullanımı daha boyutu dahi ortadan kaybolmamışken benzer olanın yok edilmesine mahsus bir fiil.

                Peki psikanalistler bu meselede göreve çağırıldılar mı?

                Elbette, eşitlik, özgürlük, kardeşlik gibi anlamından bihaber oldukları kurucu kavramları işin içine katıp durmaktan zavallıya dönmüş medya tarafından çağrılmadıkları kesin. Fakat öyle gözüküyor ki bütün bu uzaklaştırmaya rağmen divan yine de hiç bu kadar talep edilmemiştir. 

                Gelecek sene, 20 sene önceden beridir bildirmekte olduğumuz bu yeni psişik durumun neticelerinin randevuya gelip gelmeyeceğini görmemize olanak sağlayacak.

Not : Zaten Lacan, Ödip'in in sonsuza dek el üstünde tutulmayacağını söyleyebildiğinden bu yana epey zaman geçmiştir.

Çevirenler: Derya Gürsel et Bora Ergüden