Taş aşkı

Ecole Freudienne (Freudyen Okul) dağıldığında ve 1980'de Lacan hastalığı nedeniyle hayatının sonuna geldiğinde, onun gelecekteki mirasçıları sadece Lacan'ın şömine üstündeki saati ve küçük gümüş kaşıkları gibi sahip olduğu eşyaları değil, aynı zamanda okulun üyelerini, yayınlarını ve lokallerini de miras hesabına dahil ettiler. Okul mülklerinin yöneticisi, 69, rue Claude Bernard'da bulunan okuldan feragat etmesi için çok yönlü baskılara maruz kaldı. Mirasçılar tarafından ustaca hazırlanmış bir hukuki kira sözleşmesi ile üyelerin sahip olduğu hakları, kendi geleceğini hazırlamış olan bir organizasyonun kişisel ve özel kullanımına devredilmesi isteniyordu.

Öyle ki, belki de kötü karakterli olan bu yönetici böyle bir ihanet metnini reddetmesi gerektiğini düşündü ve bu duvarların devrini üyelerin oy birliğiyle karar alacağı bir oylamaya götürdü. Ona göre, tabi ki de böyle bir devir, Judith ve Gloria'nın yaptığı gibi bir ucu bu yöneticiye bağlanmış olan telefonun Lacan'ının kulağına yapıştırılarak ve 'imzalamasını söyle, imzalamasını söyle!' diye konuşamayacak durumda olan bir kişiye dikte edilerek olmazdı. Talihsiz, bir mırıldanmayı taklit eder.

Eğer Lacan'ın üzerindeki baskı, onu yöneticinin 'sefil' olarak tanımlandığı bir mektup yazması rahatlığına düşürmeseydi, muhtemelen dünyadaki psikanalizin geleceği için belirleyici olan bu heyecan verici olay burada sona erecekti. Öyle ki bu mektup, planlanması gereken bir organizasyonla ilgili önerilerin hemen ardından geliyor ve olası bir yayınlanmayı da geçersiz kılan bir bunaklığı kanıtlıyordu.

İşte bu nedenle bu belge ,bir çekmecede 40 yıl boyunca toz toplamak üzere bırakılmıştır. Üstüne de, bahsettiği olaya tanıklık edenler bu dünyadan olduğu sürece bu belge ters tepmiştir.

Elbette seçici beyinler, Lacan'ı "canlandırmayı" amaçlayan bir yayın dizisinin içinde bu asi yöneticinin kınanmasıyla ayırt edilebilecek bir metin olmasına şaşıracaklardır.

Yorumcular, bu yazının neden üstadın öğretisine ışık tuttuğunu ve onu daha iyi tanıttığını tahlil etmek için mutlaka bir kongre düzenleyeceklerdir.

Ah! evet unuttum: yönetici bendim.

Çevirenler: Derya Gürsel et Eren Can