Muhakemesi bozukların açlığı

Paris’in orta yerinde,  Yahudi bir nineciğin camdan atılarak öldürülmesi ve yakınlarının sessizlik ve atalet içinde kalması sonrası suçlunun beraatine dair kamuoyunda paylaşılan bilginin herhangi bir insanın muhakemesini kullanmasına olanak vermediği belli. İste böyleyiz, hakimler dahil, hepimiz bundan böyle nedeninin mevzuatta basit bir boşluk olduğu -bir an önce düzeltilsin aman ha! çünkü iyi adamlarız !- bir davada hoşgörüden faydalanıp tüm sorumluluklardan, en azından ahlaki olanlarından muaf olalım.

Bozulmuş muhakeme yetim hâlâ iki görüşümü bildirmeme izin verir mi acaba?

Birincisi, ‘’muhakeme’’ bir kişinin bir suç eylemine giriştiğinin idraki için oldukça yetersiz bir terim. Örneğin ele aldığımız vakada katil söz konusu eylemini yönlendirebilen referans metnini pekâlâ idrak edebiliyordu ve dahası,  esrar zihni bulandırmanın tam aksine sıradan ketlenmelerin kalkmasını sağlar. Toksik madde davranışlarını ve idrakını saptırmadı, başkalaştırmadı; onları ulvileştirdi, muhakemesini yüceltti.

İkinci görüşüm ise belli bir korkuyla ilgili. Psikoterapilerin pratiğini kontrol etmek amacıyla hazırlanan bir yasa tasarısıyla ilgili olarak sözüm ona korunması gereken kamuoyuyla paylaşılan bilgilerle bahis konusunun gerçekliği arasındaki tam bir uyumsuzluk, biraz da naifliğimden herhalde, beni hayrete düşürdü. Bu seferki , paylaşılan bir yalanın etrafında ,oysa farklı olduğu halde mutabık bir camianın örgütlendiğini görmek çarpıcı. Dahası, görünen, tehlikenin , basit bir geleneksel antisemitizm değil de bu olayın akabindeki aşamaları çoktan düzenlemiş bir çeşit spontane boyun eğmenin olmasıdır.

Yurttaşlık susmak mı yoksa itiraz etme görevi mi?

                                                                               Charles Melman

                                                                               30 avril 2021

Çevirenler: Derya Gürsel , Su Polat, Sema Yurduşen