At home

Είναι πιθανό ότι οι νέες γενιές, εξοικειωμένες με το Διαδίκτυο, μπορεί να εκπλαγούν από το γεγονός ότι η εδαφική κατοχή εξακολουθεί να αποτελεί δείκτη ισχύος και ότι για να την εγγυηθούμε εμπλεκόμαστε σε πόλεμο. Ο σημερινός ανταγωνισμός είναι στην πραγματικότητα κυρίως τεχνολογικός και η εξάρτηση συνδέεται, για παράδειγμα, με την κατοχή των μέσων επικοινωνίας.

Η τεχνική πρόοδος έχει γίνει έτσι η  συνέχιση του πολέμου με άλλα μέσα, έτσι ώστε να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι εκπληκτικές εδαφικές διεκδικήσεις μπορούν ταυτόχρονα να εκθέσουν στον κίνδυνο αμοιβαίας μοιραίας  καταστροφής, ένας αναχρονισμός. Είναι αλήθεια ότι για τους ενδιαφερόμενους -την Κίνα και τη Ρωσία- η κατάληψη της Ταϊβάν ή σήμερα της Ουκρανίας έχει κυρίως συμβολική αξία, δηλαδή τη μετατόπιση της παγκόσμιας ισχύος υπέρ των πρώην ηττημένων.

Μια παρατήρηση, ωστόσο, που προκαλεί ανησυχία, επαναφέροντάς μας στις βασικές μας αρχές: αν "ελευθερία" σημαίνει την ελευθερία που αφήνεται στις πιθανές εκφράσεις του υποκειμένου, υστερική επομένως, πρέπει να την υπερασπιστούμε όταν μια δουλική λέξη, επειδή χαρακτηρίζεται από ένα κοινό χαρακτηριστικό ταυτότητας, ισοδυναμεί με την ίδια αποτυχία, αυτή της δημιουργίας μιας σεξουαλικής σχέσης; Αλλά με μια ιδιαιτερότητα, ωστόσο -θα δείτε ότι αυτό το κείμενο μπορεί να έχει ένα νόημα- που είναι στην προκειμένη περίπτωση η ΄δουλικότητα΄, η αποδοχή του να είσαι ένας ζωντανός νεκρός, ένας ΄ένας΄ που είναι και από αυτόν τον κόσμο και από τον Άλλο, ακόμα ταραγμένος ή ήδη καθηλωμένος, αφού ο λόγος που εκπέμπει προηγείται και του δίνει το όργανό του, χωρίς καν να περιμένει από αυτόν την πιθανή θυσία που επιτρέπει στον λόγο του κυρίου να συνεχίσει να γουργουρίζει.

Έχω την εντύπωση ότι δεν είμαι αστείος και ότι, όπως και στο τέλος των ημερίδων μας, αντιτάσσω την ψαλμωδία του λόγου του δασκάλου στον υστερικό αποχρωματισμό. Και επειδή κανένας από τους δύο τρόπους δεν μπορεί να είναι ικανοποιητικός ούτε να φέρει κάτι στο τραπέζι, για να υπογραμμίσουμε το ενδιαφέρον του αναλυτικού λόγου, ο οποίος αδυνατεί να αρθρωθεί εξαιτίας της απουσίας του προσποιητού (semblant) , ας δούμε τι κάνουμε με αυτό. Δηλαδή, κοιτάξτε τον Λακάν για να δείτε πώς ο ίδιος πάλεψε με αυτό, σε μια εποχή που ο πόλεμος μαινόταν στην Ευρώπη, και χωρίς να έχετε τη βεβαιότητα ότι  είχε αντιδράσει καλύτερα.

Ελπίζω να τα πούμε σύντομα.