≤

Η δίψα των αλλοιωμένων κρίσεων (discernement)

Δεν είναι σίγουρο ότι η πληροφόρηση που δόθηκε στο κοινό όσον αφορά στο φόνο μία εβραίας γριούλας που εκπαραθυρώθηκε στο κέντρο του Παρισιού χωρίς καμία αντίδραση από το περιβάλλον που παρέμεινε σιωπηρό  και κατόπιν η απαλλακτική απόφαση του ένοχου επιτρέπει στον οποιοδήποτε να ασκήσει τη κρίση του. Δυνάμεθα πλέον όλοι κατά συνέπεια

να έχουμε δικαίωμα στην επιείκεια και να απελευθερωθούμε από κάθε ευθύνη, τουλάχιστον ηθική, συμπεριλαμβανομένων των δικαστών σε μία υπόθεση της οποίας η αιτία θα ήταν απλά ένα κενό του δικαίου το οποίο θα όφειλε να διορθωθεί το συντομότερο. Έτσι δεν είναι στο βαθμό που είμαστε καλά ανθρωπάκια.

Η αλλοιωμένη  κρίση μου μου αφήνει παρά ταύτα τη δυνατότητα να κάνω δύο σχόλια;

Το πρώτο είναι το ότι ο όρος ‘κρίση’ (discernement) είναι ιδιαίτερα απρόσφορος για να συμπεριλάβει τη δέσμευση ενός υποκειμένου σε μία ένοχη πράξη. Στην περίπτωσή μας ο δολοφόνος διέκρινε καθαρότατα το κείμενο αναφοράς το οποίο του υπαγόρευε την πράξη του και μακράν του  να τον κάνει συγκεχυμένο η κάνναβη δεν έκανε παρά να αρθούν οι συνήθεις αναστολές.

Το ναρκωτικό δεν αλλοίωσε,  δε μετάλλαξε τη συμπεριφορά του και την κρίση του, αλλά τις μεγέθυνε, κατέστησε την κρίση του υπέροχη.

Η δεύτερη παρατήρησή μου διακατέχεται από τρόμο. Με την ευκαιρία ενός σχεδίου νόμου που αφορούσε τον έλεγχο της άσκησης των ψυχοθεραπειών μπόρεσα τότε αφελώς να εντυπωσιαστώ από την διάσταση μεταξύ των πραγματικών διακυβευμάτων και της πληροφόρησης που είχε δοθεί στο κοινό το οποίο ο νόμος επρόκειτο υποτίθεται να προστάτευσει. Είναι εντυπωσιακό αυτή τη φορά, που διαφέρει παρά ταύτα πολύ της προηγούμενης, να βλέπει κανείς τη συλλογικότητα να οργανώνεται γύρω από ένα ψέμα το οποίο μοιράζεται ο κόσμος.

Και αυτό που φαντάζει σοβαρό όχι μόνο απλοϊκά όσον αφορά ένα παραδοσιακό αντισημιτισμό αλλά όσον αφορά η αυθόρμητη υποταγή η οποία φαίνεται ήδη να ορίζει τα διαδοχικά στάδια αυτής της υπόθεσης.

Είναι δείγμα καλής αγωγής του πολίτη να παραμένει κανείς σιωπηλός ή καθήκον  να την αμφισβητήσει;

Charles Melman

30 avril 2021

ΥΓ

Αφήνω εδώ όπως διαπιστώνουμε το ότι αν η δυνατότητα κρίσης (discernement) μας έρχεται από τον Άλλο είμαστε όλοι με αλλοιωμένη κρίση, αν όχι καταργημένη, όταν πρόκειται για ιδεολογικό ή  θρησκευτικό ριζοσπαστισμό

Traduction faite par Yorgos Dimitriadis