Η ερώτηση της ημέρας είναι το να μάθουμε ποιος έχει ακόμη το κεφάλι του.

Ασφαλώς όχι το κακόμοιρο ρομποτοποιημένο παιδί που στείλανε να αποκεφαλίσει τον ευσυνείδητο καθηγητή της γεωγραφίας.  Απεσταλμένο γιατί η επιλογή του στόχου δηλαδή τη  δημόσια εκπαίδευση συνιστά ένα στρατηγικό πλάνο που προϋποθέτει το  think tank ως αίτιο. Τoγεγονός προεκτάθηκε από τον αποκεφαλισμό των πιστών μίας εκκλησίας, της Νίκαιας επιπροσθέτως  : είναι από τη γνώση μας που εννοούν να μας αποχωρίσουν  και αυτοί που θέλουν να παλέψουν ενάντια στα  αποσχιστικά κινήματα  φοβούνται μήπως τους ερμηνεύσουν ως σαν να επρόκειτο για αποκεφαλισμό.

 Είναι η συμβουλή που δίνει ο κύριος Ερτογάν στον Γάλλο Πρόεδρο τον οποίο κατηγόρησε ότι έχει άνοια αλλά έχει ακόμη  το κεφάλι του στη θέση ; Αν και το γεγονός του ότι πρέπει να καταδικάσει την τρομοκρατική επίθεση κατά της θρησκείας και να απαλλάξει αυτό κατά της ελευθερίας της σκέψης μας, κάνει να πιστέψουμε ότι κάποιοι νευρώνες του είναι ακόμη λειτουργικοί.

Οι συντάκτες του Charlie Hebdo μπορούν ακόμη να πουν το ίδιο δημοσιεύοντας κάτι όπως « ένα ο προφήτης και ο κ…» ; Έχουν σίγουρα για επάγγελμα το να αποτάσσουν κάθε πρόσταγμα που δε θα είναι αυτό της ευχαρίστησης μέσω της ακέ Φαλου σχεδίασης, αλλά δεν έκαναν εξαίρεση διότι δεν έβαλαν το όργανό τους τους στο ντορβά, και είναι αυτό που τους καταλογίζεται.

Αλλά το όλον προκύπτει σε ένα κοινωνικό πλαίσιο όπου ο καθείς θέλοντας να αναγνωριστεί η κεφαλή του (βλέπε selfie) δεν αναγνωρίζει αυτή που δύναται να τον επικυρώσει με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε είναι οι ανεγκέφαλοι που ελλείψει αναφοράς κυκλοφορούν σήμερα στο δρόμο.  

Και εγώ τότε, έχω την ελάχιστη εγγύηση το να ξεχωρίσω επειδή κράτησα (με κίνδυνο) τη δική μου κρατώντας την από τον Μεγάλο Ανεγκέφαλο ο οποίος μας κυβερνά από τη θέση του  Άλλου εκτός και αν θεωρήσω ότι αφήνοντάς με να εισπνεύσω – εκπνεύσω από τη Μαλακή Κεφαλή μου έρχεται στη πένα μου  η  σιγουριά της εξολοκλήρου ευθύνης μου, όχι άλλοθι όπως θα μπορούσαμε να πούμε στα μέρη μας.

Ch. M. 

31 Οκτωβρίου 2020