Για την καλή χρήση του πολέμου

Είναι γνωστό και ότι η κατάσταση πολέμου είναι ευνοϊκή για τους νευρωτικούς. Μία απειλή εντελώς εξωτερική και η οποία  έχει να κάνει με τη διατήρηση της ζωής φαίνεται να ανακουφίζει τα δεινά της επιθυμίας. Ίσως επίσης προϋποθέτει μία συμφιλίωση με τον εσωτερικό θεό ο οποίος δεν απειλείται από τα παιδιά του αλλά από το ξένο.

Χάριν του πολέμου, ο θεός είναι τελικά μαζί, ωραία αλληλεγγύη, και είναι εξίσου ωραία αν είναι αυτός του εχθρού έστω και αν είναι αυτό είναι ανυπόφορο να το λέει κανείς. Είδα το 1940 ένα λαό ο οποίος θεωρείτο ότι είχε κουράγιο και ήταν πολεμιστής να γίνεται χωρίς  ιδιαίτερη αντίδραση δωσίλογος.

Το διάγγελμα της 18^ης Ιουνίου ήταν περισσότερο συμβολικό παρά αξιομνημόνευτο λόγω των λιγοστών ακροατών του. Όπως και να έχει η απειλή έναντι της ζωής που συνιστά η επιδημία φαίνεται να είναι καλά ανεκτή. Το να μάχεται κανείς έναντι μίας θανάσιμης απειλής βοηθά στο να παραγνωρίζει τα υπόλοιπα. Ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι η απειλή που έχει να κάνει με την τριβή μεταξύ των ανθρώπων φαίνεται να μειώνει τις διεγέρσεις ακόμη και αυτές που αφορούν την οικονομική σπέκουλα.

Ο ηθικός νόμος που επιβάλλεται  έχει τη μάσκα του θανάτου αν μη τι άλλο γιατί εμποδίζει την εργασία, το να κερδίζει κανείς τη ζωή του. Το να κερδίζει κανείς τη ζωή του παίρνοντας το ρίσκο να τη χάσει ιδού ένα δίλημμα το οποίο η κυβέρνηση  θα είναι πάντα υπαίτια αν δε φανεί άξια να λύσει.

Ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι η Κίνα θα καταφτάσει με το εμβόλιό της για το οποίο θα τσακωνόμαστε όπως κάναμε προ ολίγου για τις μάσκες, και οι θαυμαστές της θα γίνουν ολοένα περισσότεροι.

Φοβάμαι ότι εν μέσω της μυρωδιάς των λιβανιών αυτών θα νοσταλγήσουμε τις δυσκολίες της νεύρωσης.

Charles Melman

26 Οκτωβρίου  2020

Traduction faite par Yorgos Dimitriadis