Διανοητικός εγκλεισμός

Ποτέ δεν καταφέραμε ν’ αποφασίσουμε ποια είναι η αιτία του καλού,  αλλά αντιθέτως είμαστε συνήθως σύμφωνοι όσον αφορά αυτό που είναι η αιτία του κακού. Λοιπόν την σήμερον ημέρα ποιος θα αρνηθεί το προφανές του ότι αυτό ονoμάζεται «ιός».

Αόρατος όσον αφορά στο πεδίο των αναπαραστάσεων αν μη τι άλλο από τις βλάβες που προκαλεί, παρεισφύοντας εν αγνοία μας, κύριος του παιχνιδιού στο βαθμό που διατάσσει τις συμπεριφορές, απομονώνοντας τον καθένα στην ιδιωτικότητα της μοναδικότητάς του, αποφασίζει για τη ζωή και το θάνατο σύμφωνα με τα καπρίτσια του και χωρίς να γνωρίζουμε πως να τον κολακέψουμε.

Γνωρίζω κάποιους που έχουν τις ψευδαισθήσεις του να βλέπουν σε αυτό το αντίγραφο της φαλλικής ψυχικής υπόστασης η οποία ήταν μέχρι τώρα κυρίαρχη που η κοινωνία των εμπορευμάτων διέκλεισε και στην οποία κατέστησε μέσω αυτού του μικρού ζώου την παρουσία άμεση και όχι συμβολική.

Οι ίδιοι δεν συννενούν να του αποδώσουν την ικανότητα να διαβάζει ακόμη και αν γνωρίζουμε ότι ο ιός δρα παρενοχλώντας το DNA του ξενιστή, του το οποίο μεταξύ άλλων συμπτωμάτων  θα υποστεί μία επιταχυμένη δυσανάγνωση που θα βάλει σε πρόκληση όλους τους Λόγους.

Είναι εντυπωσιακό το ότι οι χώρες που τα καταφέρνουν καλύτερα είναι αυτές που διατήρησαν το Λόγο του Κυρίου, μόνο στοιχείο που παραμένει το ίδιο παρά την ποικιλότητά τους. Αντιθέτως δεν θα είναι άτοπο το να αφήσουν στις υπόλοιπες τον εγκλεισμό στον οποίο τις προόριζε ήδη η προώθηση του ατομικισμού. Υπάρχει ήδη εν ενεργεία, για παράδειγμα, πριν τον Covid (co-vide) μία μορφή επιδημίας που είναι η μαζική διάδοση μέσω του διαδικτύου των fake news.

Όπως το επαναλαμβάνω δεν υπάρχει καθόλου μία περίφημη διέξοδος μέσω της γενικότητας,